Janina Libiąż - Przebój Wolbrom 2-1 (2-0)

1-0 Witoń 13
2-0 Snadny 28
2-1 Duda 79
Sędziował Konrad Kolak (Nowy Sącz). Żółte kartki: Stambuła, Ojirogbe - Karpiński. Widzów 200.
JANINA: Stambuła - Ficek, Ojirogbe (81 Jesionowski), Nahle, Grabowski, Adamczyk (88 Niewiedział), Jamróz (68 Ortman), Kania, Ząbek, Witoń (60 Pactwa), Snadny.
PRZEBÓJ: Palczewski - Pindiur (64 Łapuszek), Ochman, Kiczyński, Wdowik, Hrvat (46 Wiśniewski, 68 Spurna), Duda, Karpiński, Derejczyk, Żmudka, Jarosz.

W ekipie gospodarze musieli pauzować odsunięci za kartki Sosnowski, Hejnowski i Szafran, ponadto kontuzje i urazy wykluczyły z udziału w tym meczu Szlęzaka i Burzę. Z kolei Przebój fetował przed czterema dniami zdobycie Pucharu Polski na szczeblu Małopolski Zachodniej, pokonując w Oświęcimiu miejscową Sołę 4-1. Dzisiaj jednak przyszło uznać wyższość zespołu z Libiąża, który był lepszy również w jesiennym meczu tych drużyn w Wolbromiu (1-0).

Z powodu zdawania egzaminów przez trenera Jarosława Raka drużynę gości prowadził dziś zawodnik Michał Guja, który pauzował za żółte kartki. Do przerwy prowadziła Janina 2-0. Najpierw Kania zagrał do Witonia i Palczewski skapitulował. Później zaś wpisał się na listę Snadny, którego obsłużył podaniem Witoń. W tej fazie meczu „setkę” dla Przeboju zmarnował Jarosz, z kolei Wdowik huknął z wolnego w poprzeczkę. Lepiej jednak prezentowali się gospodarze, którzy też stworzyli sobie kilka okazji.

Po zmianie stron inicjatywa przeszła na stronę Przeboju. Nad celem „główkował” Żmudka, w poprzeczkę strzelił Jarosz, a Wdowik przetestował formę Stambuły. W końcu trafił głową do siatki Duda, ale Przebój nie zdołał uratować remisu. A nawet mógł przegrać wyżej, po próbie podjętej przez Ząbka.

Trener Janiny, Wojciech Skrzypek, powiedział: - Do przerwy graliśmy bardzo dobrze. Wprawdzie zaraz na początku meczu to Przebój miał okazję, ale w dalszej fazie tej części gry warunki dyktowała Janina. Padły gole po strzałach Witonia i Snadnego, a dogodnych sytuacji było jeszcze kilka. Po przerwie otworzyła się możliwość gry z kontry, lecz zabrakło zawodnika, który uruchomiłby partnerów tzw. ostatnim podaniem. No i Przebój zmniejszył stratę. Późnej wszystko znów mogło wrócić do dwubramkowego dystansu. Ale pod warunkiem zachowania zimnej krwi przez moich zawodników w chwilach atakowania bramki przeciwnika.
cst