Narodziny Centralnej Ligi Juniorów to dopiero początek prawdziwej rewolucji systemu rozgrywek piłkarskich w Polsce, jaka nastąpi jeśli nie w tym, to w przyszłym roku. Zmiany zacznie PZPN, a skończą regionalne związki.

Rewolucja dotknie wszystkie rozgrywki seniorów - od ekstraklasy do C klasy. Przede wszystkim zniknie... ekstraklasa. Nazwa ta jest zupełnie nieadekwatna do obecnego poziomu tej ligi, której mistrz w XXI wieku jeszcze nie zdołał choć raz awansować do Ligi Mistrzów. Dlatego, wszystko na to wskazuje, nastąpi powrót do dawnej nazwy - I ligi.

Obecna I liga zostałaby w tej sytuacji przemianowana na II ligę. Nowa koncepcja zakłada dwa warianty - jeden z utrzymaniem 18 zespołów, a drugi z utworzeniem dwóch grup (północnej i południowej) po 16 drużyn w każdej. W tej sprawie ma być przeprowadzony sondaż wśród klubów.

Obecna II liga stanie się z kolei III ligą i straci status profesjonalnych rozgrywek centralnych. Doświadczenia ostatnich lat pokazują, że coraz więcej klubów nie potrafi sprostać wygórowanym wymaganiom licencyjnym. Nadmierne wydatki wpędzają je w duże kłopoty finansowe, co często kończy się sportowym krachem.

Małopolski Związek Piłki Nożnej już w tamtym roku wyszedł z propozycją, by II liga (czyli wg nowej idei: III liga) miała bardziej ekonomiczny wymiar pod względem kosztów uczestnictwa. Działacze MZPN proponowali zamiast dwóch grup - cztery. Pomysł ten znalazł zrozumienie u prezesa Zbigniewa Bońka.

III liga w nowej strukturze miałaby charakter makroregionalny, układ terytorialny byłby dokładnie taki sam jak w Regions' Cup UEFA, Centralnej Lidze Juniorów czy młodzieżowych rozgrywkach o Puchary Deyny, Kuchara, Michałowicza i Górskiego. Małopolska znalazłaby się w grupie południowo-wschodniej, z zespołami ze Świętokrzyskiego, Lubelskiego i Podkarpackiego ZPN. Mistrz awansowałby do II ligi, a spadałyby cztery najsłabsze spośród 16 drużyn.

Taki kształt III ligi zakłada pierwszy wariant, ale jest też drugi - z utrzymaniem 8 obecnie istniejących grup. Różnica byłaby jedynie taka, że obecnie są one czwartym poziomem rozgrywkowym, a w nowej strukturze byłyby trzecim, po I i II lidze.

Decyzje dotyczące rozgrywek na szczeblu wojewódzkim pozostałyby w gestii regionalnych związków. Najprawdopodobniej utrzymane byłyby IV liga i klasy okręgowe (ale być może w zmienionym kształcie), a niżej - A, B i C klasy. Tegoroczne doświadczenia pogodowe skłaniają do rozwiązań prowadzących do zmniejszenia ilości drużyn w poszczególnych klasach. W naszym klimacie najbardziej optymalne dla piłkarzy-amatorów są ligi 14-drużynowe. Można wówczas ominąć terminy środowe (niechciane ze względu na pracujących zawodników), grając przez trzy miesiące wiosny (kwiecień, maj i czerwiec), a tzw. rundę jesienną od połowy sierpnia do połowy listopada.

O decyzjach PZPN i MZPN związanych ze zmianą systemu rozgrywek będziemy informować na bieżąco.

PA/ST