– Jeśli chcesz, by cię szanowano, to nie odpuszczaj żadnych zawodów, nawet gdy tytuł masz w kieszeni. Po tym poznaje się prawdziwego mistrza – tak mówił Ewald Grabowski, były trener hokejowy Podhala Nowy Targ. Te słowa wciela w życie mistrz w ekstremalnym enduro, najlepszy i najbardziej utytułowany zawodnik świata, Tadeusz Błażusiak.

27-letni nowotarżanin już w przedostatniej eliminacji zapewnił sobie zwycięstwo w Pucharze Świata, niemniej ostatni, niedzielny start w Barcelonie potraktował tak, jakby te zawody decydowały o losach mistrzowskiego tytułu. Pojechał na maksa. Wygrał zawody, a 12 tysięcy widzów zgromadzonych w hali zgotowało mu owację na stojąco. Kibice docenili styl w jakim Polak sięgnął po trofeum.
– To rekord frekwencji  w Europie – mówi jego menedżer i trener, Wojciech Błażusiak. – Od lat uczestniczę w podobnych zawodach w Hiszpanii i nie spotkałem się jeszcze z tak ogromną widownią. Z pewnością byłoby ich jeszcze więcej, ale hala więcej nie mogła pomieścić. Wielu fanów sportu motorowego odeszło z kwitkiem od kas. Organizatorzy połączyli dwie imprezy wysokiej rangi  – halowe mistrzostwa świata w trialu z naszym enduro. Dlatego gospodarze zmuszeni byli do zwężenia toru, a więc w końcowym sukcesie ogromną role odgrywał strat. Były tylko dwa-trzy miejsca, gdzie można było bezkolizyjnie wyprzedzać.
– Był to dla mnie wspaniały wieczór. Spotkała mnie przyjemność startowania w obecności tylu widzów. Nie mogłem ich zawieść. Mimo, iż miałem zapewnione zwycięstwo w kalifikacji generalnej pojechałem na sto procent – powiedział Tadeusz Błażusiak.
Czasówki nie wygrał. Wylosował kiepską grupę. Zawodnicy przed nim padali i trzeba było zwolnić, by nie wziąć udziału w kraksie. W klasyfikacjach już był najszybszy. Uciekł rywalom bardzo szybko. Finał składał się z trzech wyścigów.
– Zaraz po starcie pod gruntem był płaski kamień, który „zwinął” Tadeusza. Spadł aż na szóstą pozycję – komentuje jego brat Wojciech. – Musiał gonić i była to popisowa jazda w jego wykonaniu. Z każdym okrążeniem mijał kolejnych rywali. Gdyby były jeszcze dwa okrążenia (finaliści mają siedem do pokonania – przyp. SL), to jestem przekonany, że wyprzedziłby Brytyjczyka Davida Knighta, który wygrał pierwszy wyścig. Minął linię mety na drugiej pozycji, a trzeci był Hiszpan Daniel Gibert. W drugim finałowym biegu Tadziu rewelacyjnie wystartował. Pierwszy wyszedł z bramki. Rywale nie dotrzymali mu koła i z każdym okrążeniem ich strata się powiększała. Za jego plecami finiszował Hiszpan Ivan Cervantes, trzeci był David Knight. Trzeci wyścig był pod kontrolą Tadzia, chociaż na starcie doszło do spięcia z Knight’em i obaj spadli na dalsze miejsca. Niemniej rzucili się w pościg. Tadziu był drugi za Cervantesem, ale szybszy od Knighta.
– To jest dla mnie ważne zwycięstwo, właśnie tu w Barcelonie, gdzie jest mój drugi dom – mówi Tadeusz Błażusiak. – W Hiszpanii spędzałem i spędzam dużo czasu. Miałem 12 lat, gdy po raz pierwszy byłem w tej hali. Wtedy pomyślałem, że fajnie byłoby tutaj wygrać. Moje marzenia spełniły się po 15 latach. Jestem niezwykle szczęśliwy. Tor był fajny, w miarę długi, ale niestety wąski. Bardzo ważne były więc starty. Mało było odcinków, gdzie można było wyprzedzić rywala. W pierwszym biegu musiałem ciężko pracować, w drugim poszło gładziutko. W ostatnim wyścigu było troszkę bałaganu z kilkoma jeźdźcami, ale najważniejsze, że wygrałem. To były wspaniałe dla mnie miesiące. Zostałem mistrzem Ameryki w Endurocrossie i teraz wywalczyłem Puchar Świata. Dziękuję mojemu zespołowi, rodzinie, kibicom i sponsorom. Zostaję w Hiszpanii, a potem biorę kurs na Włochy. Wezmę tam udział w ekstremalnej próbie. Zawody rozpoczną się o siódmej rano, a zakończą prawie w nocy. Rozegrane zostaną wysoko w górach, gdzie spadł śnieg, co jeszcze bardziej utrudni rywalizację. Wybierają się tam wszyscy najlepsi. Zapowiada się fascynująca walka.

Wyniki Grand Prix Barcelona 2010: 1. Tadeusz Błażusiak (Polska; KTM), 2. Ivan Cervantes (Hiszpania; KTM), 3. David Knight (Wielka Brytania; KTM).
Wyniki Pucharu Świata Indoor Enduro 2010: 1. Tadeusz Błażusiak – 174 pkt., 2. Ivan Cervantes – 115, 3. Joakim Ljungren (Szwecja; Husaberg) - 95.

Stefan Leśniowski